آرامگاه خواجه نظام الملک
نامهای دیگر مکان
- مقبره خواجه نظام الملک توسی
- مقبره خواجه نظام الملک طوسی
- آرامگاه دارالبطیخ
- تربت نظام
موقعیت جغرافیایی آرامگاه خواجه نظام الملک
آرامگاه خواجه نظام الملک در استان اصفهان، شهر اصفهان، خیابان ولی عصر(عج)، محلهی احمد آباد، کوچه خواجه نظامالملک واقع شده است.
سیر تاریخی و فرهنگی آرامگاه خواجه نظام الملک
در محلهی احمدآباد اصفهان، آرامگاهی کوچک و بیپیرایه به نام دارالبطیخ وجود دارد که مقبرهی چند تن از بزرگان و سلاطین دورهی سلجوقی از جمله آرامگاه خواجه نظام الملک توسی است. گفته میشود این مکان در ابتدا خانهی خود خواجه یا مدرسهی ملکشاهی بوده و بنایی درخور و شایسته داشته و مادی (جوی آب) مشهور به فدین در باغ وسیع آن جاری و درخت چناری در ورودی آرامگاه بوده است.
افرادی که در آرامگاه خواجه نظام الملک توسی مدفون شدهاند عبارتند از:
- آلپ ارسلان محمد بن چغری بیک: (متوفی465 هجری قمری: دربارهی تعلق این قبر به وی، جای تردید است)
- خواجه نظام الملک: (متوفی 485 هجری قمری)
- بهاءالملک عبدالرحیم: (فرزند خواجه نظام الملک)
- مویدالملک عبیدالله بن نظام الملک: (فرزند خواجه نظام الملک متوفی 494 هجری قمری)
- حسن ابن اسحاق بن عثمان بن نظام الملک: (از نوادگان خواجه نظام الملک)
- ملکشاه سلجوقی: (او نیز در همان سال قتل خواجه نظام الملک درگذشت)
- ترکان خاتون: (همسر ملکشاه سلجوقی)
- برکیارق ملقب به رکنالدین ابوالمظفر برکیارق: (فرزند ملکشاه سلجوقی که 3 سال پس از فوت پدرش درگذشت)
- سلطان محمد بن ملکشاه سلجوقی: (پسر ملکشاه سلجوقی که 26 سال پس از فوت پدرش درگذشت)
- سلطان سنجراحمد بن ملکشاه (متوفی 552 هجری قمری: محل دقیق دفن وی مورد تردید است)
- سلطان محمد بن محمد بن ملکشاه: (سلطان بن سلطان بن سلطان، از فرزندان سلطان محمد است)
- سلطان مسعود بن محمد بن ملکشاه: (او در شهر همدان فوت کرد و جسد وی را برای دفن به این محل منتقل کردند)
- جمالالدین حسین بن صفیالدین محمد: (از شاهزادگان صفوی است متوفی 933 هجری قمری)
- جمالالدین بن محمد بن صفیالدین محمد: (متوفی 953 هجری قمری)
- میر سید علی شهید: (از چهرههای برجسته قرن نهم هجری اصفهان است. متوفی 859 هجری قمری)
- میرزا محمد معینا: (از شاعران برجسته عصر صفوی متوفی 1120 هجری قمری)
- میرزا محمد مومن: (از شعرای برجسته قرن نهم و دهم هجری متوفی 923 هجری قمری)
این آرامگاه با وجود دفن سلاطین سلجوقی، بهدلیل شهرت بیشتر خواجه نظام الملک به «تربت نظام» و «مقبره خواجه نظام الملک» معروف شده است.
ابوعلی حسن بن علی بن اسحاق توسی مشهور به خواجه نظام الملک توسی، در سال 408 هجری قمری، همزمان با حکومت غزنویان، در شهر نوقان توس به دنیا آمد. پدرش ابوالحسن علی از دهقانزادگان بیهق (سبزوار) بود و در مناصب دیوانی اشتغال داشت و مامور ادارهی اموال حکومتی شهر توس بود. خواجه حسن نیز پس از تحصیل فقه و حدیث و سایر علوم ادبی و شرعی زمان خود، به مانند پدر به کارهای دیوانی و مناصب حکومتی مشغول شد. او با شکست مسعود غزنوی در نبرد دندانقان و ورود ترکمانان سلجوقی به ماوراءالنهر و ایران، در سن 21 سالگی به خدمت چغریبیگ و بعدها طغرلبیگ سلجوقی درآمد. سلجوقیان که برای ادارهی متصرفات پهناور خود از تجربه و دانش چندانی برخوردار نبودند، از کارگزاران و دیوانسالاران ایرانی بهره میگرفتند. این فرصتی بود که خواجه با استفاده از آن توانست در مناصب بالای حکومتی رشد و ترقی پیدا کند. او پس از برکناری عمیدالملک کندری (سال 455 هجری قمری) که به تحریک خود او انجام شد، به مدت 29 سال و هفت ماه، وزیر اعظم دو سلطان مقتدر سلجوقی یعنی آلپ ارسلان و ملکشاه بود و در این مدت در ادارهی امور و سرکوب مخالفان و تصرف بلاد، چنان حسن تدبیر و کاردانی از خود نشان داد که قلمرو حکومت سلجوقی از مدیترانه تا سرحدات چین گسترش یافت و شهرت و آوازهی سلاطین سلجوقی در شرق و غرب عالم، طنینانداز شد. بیتردید سلجوقیان بخش عمدهای از توسعه و پیشرفت خود را مدیون لیاقت و کاردانی خواجه نظام المک هستند. وزیر کبیر، خواجه بزرگ، قوامالدین، تاجالحضرتین، اتابک، نظام الملک، رضی امیرالمومنین، از جمله القابی است که حسن شهرت خواجه حسن برای او به ارمغان آورده است.
خواجه نظام الملک علاوه بر وزارت آلپ ارسلان، اتابک و معلم دوران کودکی ملکشاه نیز بود. او پس از اینکه ملکشاه را در هفده هجده سالگی به قدرت رسانید، تمام وجوه اداری و حکومتی را در اختیار خود گرفت. وی جهت تدبیر و اصلاح امور مملکت به ایجاد و تاسیس مدارسی اقدام نمود که به نام خود وی «نظامیه» معروف شدند. این مدارس که معروفترین آنها نظامیهی بغداد و نیشابور بود، سنگ بنای دانشگاههای امروزی محسوب میشوند. نهضتی که خواجه با ساخت مدارس نظامیه پدید آورد، خیلی زود به سرتاسر شهرهای قلمرو اسلامی تسری پیدا کرد به گونهای که در قرن پنجم و ششم هجری، کمتر شهر و ناحیهای یافت میشد که در آن مدرسهای وجود نداشته باشد. در این مدارس که مورد حمایت حاکمان و امرای محلی نیز بود و منابع زیادی هم وقف آن میگردید، فقه و حدیث، تفسیر، ریاضیات، طب، حکمت، علوم ادبی و ... تعلیم داده میشد. هر نظامیه دارای کتابخانه بود و هر دانشجویی حجره خاص خود را داشت و خوراک و خوابگاه و مقرری محصلین بر عهده نظامیه بود. پس از نظامیه بغداد، نظامیه نیشابور معروفترین این مدارس محسوب میشد که برای امامالحرمین ابوالمعالی عبدالملک عبدالله جوینی ساخته شده بود. او که بیست سال در این مدرسه به تدریس پرداخت، شاگردانی چوم امام محمد غزالی تربیت نمود.
در مورد خواجه نظام الملک دو دیدگاه متفاوت وجود دارد. یک دیدگاه وی را به تعصب مذهبی و مخالفت و مقابله با سایر فرق و مذاهب و اندیشههای اسلامی متهم میکند و معتقد است خواجه در فقه تابع و پشتیبان شافعیان و در اصول پیرو اشعری بوده و اگرچه خود را حامی حنفیان هم نشان میداده اما سیاست کلی وی ایجاد تعادل به نفع شافعیان بوده است. او سعی میکرده با سیاستی هوشمندانه قدرت دینی آنان را همزمان که در برابر مشروعیت دستگاه خلافت عباسی بالا میبرده، در برابر سلاطین سلجوقی محدود کند. این افراد معتقدند خواجه با تاسیس مدارس نظامیه و تربیت فقههای بزرگ شافعی، گام بزرگی در جهت ارتقای جایگاه مذهب شافعی برداشته و از آن در جهت مقابله با سایر فرق از جمله شیعیان دوازده امامی، اسماعیلیه و حکومت فاطمی مصر بهره گرفته است. همچنین با استفاده از اندیشهی ایرانشهری ساسانی سعی در همراه و همگام کردن دین و دولت داشته و برای رسیدن به مقصود، مذهب سنی شافعی را به عنوان مذهب مورد حمایت دولت انتخاب کرده و آن را «دین درست» نامیده و تمامی سیاستهای مذهبی خود را بر پایه آن تنظیم کرده است. از نظر این افراد ایدئولوژی حاکم بر مدارس نظامیه مانع آزاد اندیشی و تاثیر آن بر سطوح مختلف جامعه شده است و مدرسان و دانشآموختگان نظامیه اساسا مخالف حوزهی آزاداندیشی و رقابت علمی بودند.
دیدگاه دوم از یک طرف در تعلق کتاب سیاستنامهی موجود به خواجه نظام الملک، بهعنوان تنها منبع شیعهستیزی و دیگرستیزی خواجه تردید وارد میکنند و از طرف دیگر معتقدند باید بین دشمنی خواجه با فرقهی اسماعیلیه و رفتار وی با سایر فرق و مذاهب تمایز قائل شد. در زمان سلطنت آلپ ارسلان، وقتی خواجه حسن نظام الملک به وزارت رسید با کشوری مواجه گردید که بیش از 100 سال تحت استیلای حکومت شیعی مذهب آل بویه قرار داشت و تسامح مذهبی آنها، زمینه را برای بسط و گسترش سایر اندیشهها از جمله تشیع دوازده امامی و تفکرات اسماعیلیه فراهم ساخته بود. اسماعیلیه تکاپوی فرهنگی و تبلیغی خود را پیش از ظهور سلجوقیان به صورت پنهانی آغاز کرده بودند اما با گسترش فعالیتهای خود به خطرناکترین تهدید و رقیب سیاسی سلاجقه تبدیل شدند. آنها با ایجاد تشکیلاتی سری و حیرتآور و ترور مخالفان سیاسی، وحشت عجیبی در سرتاسر منطقه ایجاد کرده بودند. خواجه نظام الملک که چنین نفوذ و تهدیدی را تحمل نمیکرد، همهی تلاش خود را برای ریشهکن کردن پیروان حسن صباح به کار بست. به همین جهت یکی از اهداف وی از ساخت نظامیههای متعدد را مقابله با اندیشههای اسماعیلیه دانستهاند. او دشمن سر سخت اسماعیلیه و باطنیان بود و آنها را شوم، ملحد، بددین و فاسد میدانست.
در مورد شیعیان دوازده امامی برخی شواهد تاریخی نشاندهنده آن است که خواجه به سادات و خاندان پیامبر اسلام (ص) احترام میگذاشته و به زیارت قبور آنان میرفته و با بزرگان شیعه رابطهی خویشاوندی برقرار کرده است. مشی سیاسی و مذهبی خواجه و رفتار عملی او خصومتی نسبت به شیعیان نشان نمیدهد و بر ارادت و دوستی وی حکایت دارد. به نظر میرسد خواجه به وحدت مذهبی اعتقاد داشته و حداقل تا زمانی که افکار خود را آشکار نمیکردند یا قوانین جاری را رعایت مینمودند مایل به جذب و همکاری با پیروان برخی مذاهب بوده است. همچنین وی تحت تاثیر ملاقات خود با ابوسعید ابوالخیر، همواره به تصوف و صوفیان احترام میگذاشته است. اندیشهی ایرانشهری نیز به خواجه کمک میکرده تا علاوه بر همراهی با خلافت اسلامی بغداد تا حدودی استقلال سیاسی و فکری خود را از خلافت بغداد حفظ کند. خواجه اگر چه اعتقاد راسخی به دین داشت اما دین و دولت را برادر و شرط بقای یکدیگر میدانست. اما چون سیاستمدار بود بیشتر به مصالح و حفظ قدرت سیاسی میاندیشد و جایگاه اهل سیاست را به درستی میدانست.
خواجه نظام الملک از الگوی حکومت یکپارچه مانند حکومت دوره ساسانی و... بهعنوان الگوی یک نظام آرمانی دفاع میکند. اگر چه خود او از بزرگترین ملاکان و زمینداران زمانش محسوب میشد اما مخالف جریان فئودالی بود که به ظن او به پراکندگی و عدم انسجام کشور میانجامید. وی به شدت مخالف جریانهای واگرا و استقلالطلب بود و از همین رو با سران غُز که میخواستند برای خویش سرزمینی خودمختار و به دور از تسلط دولت مرکزی داشته باشند به شدت دشمنی میورزید و همواره سعی مینمود از قدرت گرفتن ترکان و خانواده سلطنتی جلوگیری کند. زمان وزارت خواجه، از نظر اقتصادی، اوج رونق و وفور نعمت و فراوانی بود به گونهای که نان به قیمت ارزان در دسترس همگان قرار داشت. وی همچنین در تدوین و پردازش تقویم جلالی با عمر خیام نیز همکاری داشته است. کتاب سیاستنامه یا سیرالملوک، به زبان فارسی در آیین فرمانروایی و کشورداری و اخلاق و زندگی و سیاستِ پادشاهان پیشین به دستور ملکشاه سلجوقی و توسط خواجه نظام الملک توسی نوشته شده و از آثار مهم نثر فارسی در قرن پنجم هجری محسوب میشود. سبک نگارش کتاب ساده و روشن و خالی از تصنع و تکلف است. برخی محققین معتقدند خواجه در سیاستنامه بیشتر به دنبال اغراض سیاسی بوده تا بیان حقایق تاریخی از همین جهت کتاب وی را چندان معتبر نمیدانند. برخی نیز در اصالت تعلق تمام یا بخشهایی از سیاستنامه موجود به خواجه نظام الملک تردید و تشکیک وارد کرداند.
در سالهای پایانی سلطنت ملکشاه سلجوقی، بین او و خواجه نظام الملک اختلافاتی پدید آمد که به برکناری و کشته شدن او منجر شد. آن زمان ترور وی را به اسماعیلیه الموت نسب دادند اما برخی محققین امروزی ملکشاه سلجوقی را بانی و آمر قتل وی میدانند. ترکان خاتون، زن ملکشاه و تاجالملک قمی (جانشین خواجه)، از مظنونین بعدی قتل وی هستند. مخالفت خواجه نظام الملک با ولیعهدی محمود، پسر سلطان خاتون و چشم طمع تاجالملک به مقام صدارت، انگیزهی این دو جهت قتل خواجه ذکر شده است. گفته میشود در 12 رمضان 485 هجری قمری، زمانی که خواجه با اردوی شاهی از پایتخت یعنی اصفهان به بغداد میرفت با ضربه خنجر مردی صوفینما از اسماعیلیه به نام بوطاهر ارانی در نزدیکی بروجرد یا نهاوند کشته شده است. برخی نیز صحنه کرمانشاه را محل قتل خواجه دانستهاند. سی و پنج روز پس از قتل خواجه، سلطان ملکشاه سلجوقی نیز به وسیلهی زهر مسموم و کشته میشود. قتل سلطان سلجوقی به طرفداران خواجه نظام الملک یا خلیفه عباسی «المقتدا بامرالله» نسبت داده شده است.
هر چند آرامگاه این وزیر مقتدر ایرانی با شماره 99 در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده، اما متاسفانه تاکنون گمنام و ناشناخته باقی مانده و مرمت و بازسازی چندانی در آن صورت نگرفته و تا حدی مخروبه شده است. حریم این آرامگاه نیز اصلا رعایت نشده، به گونهای که اگر تابلوی آن را بردارند کسی متوجه تفاوت آن با ساختمانهای اطراف نمیشود. ورودی بنا نیز در بیشتر ایام سال بر روی گردشگران بسته است و امکان بازدید وجود ندارد.
معماری آرامگاه خواجه نظام الملک
ساختمان فعلی آرامگاه خواجه نظام الملک توسی پس از دورهی سلجوقی ساخته شده و از معماری ویژه و خاصی برخوردار نیست و شامل سردر، دالانی کوچک، حیاط، ایوان و اتاق مقبره است. ورودی آجری آن دارای یک درِ دو لنگهی چوبی، بدون کوبه است و گچبری یا آجرکاری سادهای بالای آن دیده میشود. داخل ساختمان نیز کاشیکاری و گچبری خاصی وجود ندارد و تنها در بخشهایی از کف و ارتفاعی از دیوار کاشیهای فیروزهای رنگ کار شده است. در اتاق مقبره، بر روی بیشتر قبرها، سنگ مرمر نفیس قرار داده شده است. بر مدفن خواجه نظام الملک نیز سنگ مرمر زیبایی نصب شده که کتیبهای مزین به آیتالکرسی و عبارات دیگر بر آن نقش بسته است. از آن جهت که عبارات موجود بر روی سنگ قبرها به شیوه سلجوقیان نگارش نشده، به احتمال زیاد این سنگها یا در دورهی صفوی نصب شده یا در این دوره بر روی سنگ قبرهای باقیمانده از دورهی سلجوقی حکاکی صورت گرفته است.
پیشنهاد برای دیدن آرامگاه خواجه نظام الملک
در گوشهکنار شهر اصفهان آثار و اماکن تاریخی و فرهنگی متعددی وجود دارد که هر کدام میتواند به عنوان یک مقصد گردشگری مورد توجه قرار گیرد. آرامگاه دارالبطیخ یکی از جاذبههای تاریخی مهم شهر اصفهان است که متاسفانه مورد بیمهری قرار گرفته و گمنام و ناشناخته باقی مانده است. این درحالی است این آرامگاه مدفن چند تن از شخصیتهای مهم و تاثیرگذار تاریخ ایران است. به همین جهت دیدن این بنای تاریخی در کنار بازدید از سایر جاذبههای تاریخی نزدیک آن از جمله مسجد جامع (عتیق)، منار ساربان، منار چهل دختران، منار دارالضیافه و آرامگاه سلطان بخت آغا، خانه هارونیه و... توصیه میگردد. لازم به ذکر است قبل از عزیمت حتما از باز بودن آن اطمینان حاصل نمایید.
آرامگاه خواجه نظام الملک
در محلهی احمدآباد اصفهان، آرامگاهی کوچک و بیپیرایه به نام دارالبطیخ وجود دارد که مقبرهی چند تن از بزرگان و سلاطین دورهی سلجوقی از جمله آرامگاه خواجه نظام الملک توسی است. گفته میشود این مکان در ابتدا خانهی خود خواجه یا مدرسهی ملکشاهی بوده و بنایی درخور و شایسته داشته و مادی (جوی آب) مشهور به فدین در باغ وسیع آن جاری و درخت چناری در ورودی آرامگاه بوده است. استان اصفهان- اصفهان- خیابان ولی عصر (عج)- محله احمد آباد- کوچه خواجه نظامالملک +98 استان اصفهان- اصفهان- خیابان ولی عصر (عج)- محله احمد آباد- کوچه خواجه نظامالملک استان اصفهان- اصفهان- خیابان ولی عصر (عج)- محله احمد آباد- کوچه خواجه نظامالملک IR unknownکلمات کلیدی: آرامگاه خواجه نظام الملک، مقبره خواجه نظام الملک طوسی، مقبره خواجه نظام الملک توسی، آرامگاه دارالبطیخ، آرامگاه خواجه نظام الملک توسی، آرامگاه خواجه نظام الملک طوسی،
مکانهای نزدیک
فرهنگ غذایی ایران در ماه رمضان (قسمت 5)
فرهنگ غذایی اصفهان، مرکزی، تهران، البرز، قزوین و چهارمحال و بختیاری2974
0
دیدگاهها
هنوز دیدگاهی برای این محتوا درج نشده است. با درج دیدگاه خود، اولین نفر باشید!
تمام حقوق مادی و معنوی این وب سایت برای یلدامدتور محفوظ است.
هر گونه استفاده از محتوای یلدامدتور بدون کسب اجازه از آن قابل پیگرد قانونی خواهد بود.