نامهای دیگر مکان
- پل جوبی
- پل جویی
- پل چوبین
- پل دریاچه
- پل هفت دست
- پل سعادت آباد
- پل سلطنتی صفویه
موقعیت جغرافیایی پل چوبی
پل چوبی اصفهان در استان اصفهان، اصفهان خیابان کمال اسماعیل، مابین پل خواجو و سی و سه پل واقع شده است.
سیر تاریخی و فرهنگی پل چوبی
اصفهان جاذبههای تاریخی بسیاری در خود دارد که در طول سال گردشگران داخلی و خارجی زیادی برای بازدید از این مکانهای تاریخی به این شهر سفر میکنند. یکی از این آثار، پل چوبی اصفهان است که بر بستر زایندهرود، میان دو پل اللهوردی خان (پل سیوسه پل) و پل خواجو قرار دارد و در سال 1065 هجری قمری، زمان شاه عباس دوم صفوی ساخته شده است. طبق نظر محققین، یکی از دلایل اصلی ساخت این پل، دسترسی به کاخها و عمارتها و باغهای موجود در این منطقه بوده است. به عبارتی هدف از ساخت این پل عبور و مرور عامهی مردم نبوده؛ بلکه راه ارتباطی برای خانوادهی شاهان صفوی، امرا، بزرگان، مهمانها و سفرا به باغهای و کاخهای شمالی و جنوبی آن بوده است. از جمله عمارتهای زیبا و باشکوه در اطراف این پل شامل سعادت آباد، هفتدست، آینه خانه، کلاه فرنگی و نمکدان بود که به وسیلهی مسعود میرزای ظل السلطان؛ حاکم اصفهان در زمان ناصرالدین شاه قاجار خراب و با خاک یکسان گردید.
پل چوبی چندیدن نام دارد که در مورد آن نظرات مختلفی بیان شده است. گروهی میگویند که نام اصلی این پل «جویی» است؛ به دلیل اینکه در گذشته جوی آبی به درازای پل و پهنای کمتر از یک متر از روی ناحیه سنگتراش در وسط پل عبور میکرد و به باغهای طرف شمال میرسید. اما بعدها این جوی آب پر شده و با جمع شدن آب در بخش غربی پل، آب رودخانه به صورت دریاچه در آمده و به همین دلیل به آن «پل دریاچه» هم نیز میگفتند. نام دیگر این پل در کتاب فواید الصفویه که از مآخذ تاریخ عهد صفویه است به روشنی نام «پل سعادت» را آورده و نویسندهی آن کتاب در روزگار صفوی بنای شهر تازهای را در کنار باغ سعادت آباد در سال 1069 هجری و همزمان با هفدهمین سال سلطنت شاه عباس دوم متذکر شده است. همچنین این پل را به سبب مجاورت با هفت کاخ از کاخهای سلطنتی شاه عباس دوم، بهعنوان پل هفتدست یا پل سلطنتی صفویه نیز میخواندند.
در منظومهی گلزار سعادت، اثر میرزا محسن تاثیر تبریزی (1060-1128 قمری) چند بیتی در مورد پل چوبین یا جویی آمده است:
یکی شرقی، اساسش سنگ خارا / دگر یک غربی و از چوب برپا
پل چوبیش حیرت داستانست / که بر بالای آن نهری روان است
به گیتی نیست آن پل را قرینه / که از چوبست و هم طرح سفینه
به دریا گرچه هر کشتی دوان است / در اینجا بحر بر کشتی روان است
منظور از واژهی «شرقی» پل خواجو و واژهی «غربی» پل چوبی بوده است. طبق نظر پژوهشگران، میرزا محسن در حدود چهل سال بعد از ساخت پل چوبی به توصیف آن پرداخته و به نظر میرسد که این نخستین منبعی است که در مورد نهر از بالای پل سخنی گفته شده و شاردن این پل را تنها راه ارتباطی میان بخش مردانه و زنانهی باغ (در دو سوی رودخانه) دانسته و اضافه کرده که این پل «بر پایههای سنگی» متکی است و احتمال داده میشود که نام «چوبی» به مرور زمان به آن داده شده است.
این پل رخدادهای تاریخی به خود دیده که به دورهی انقلاب مشروطه برمیگردد. بعد از به توپ بستن مجلس و به پایان رسیدن استبداد صغیر، مردم اصفهان علیه اقبالالدوله که حاکم اصفهان بود، قیام کردند. آقا نجفی اصفهانی و حاجآقا نورالله از ضرغام السلطنه درخواست کردند که به قیام مردم بپیوندد. ضرغام السلطنه با 7 هزار سرباز بختیاری به باغ ابریشم رفت و همراه با 110 نفر دیگر که آنها هم بختیاری بودند به سمت اصفهان حرکت کردند. پل چوبی اصفهان در این قیام به آنها کمک کرد و اجازه داد تا بتوانند از عرض زایندهرود عبور کنند. این قیام در نهایت به نتیجه رسید و با فرار اقبالالدوله و شکست قاجارها، مجاهدین مشروطه موفق شدند کنترل کل اصفهان را به دست بگیرند.
پل چوبی در سال 1319 خورشیدی نیز به همت آقای حاج سید عبدالرحیم محمودیه؛ تاجر خیرخواه اصفهانی کاملا تعمیر گردید.
معماری پل چوبی
از آنجایی که این پل بیشتر برای عبور و مرور انسانها با پای پیاده در نظر گرفته شده، عرض آن بسیار کم است. اما دارای طولی به اندازهی 147 متر دارد و از استحام بالایی برخودار است. پل چوبی 21 دهانه به همراه طاقهای جناغی و آب برهای مثلثی دارد و دو اتاقک کوچک در طول پل و یک برج بلند وجود داشت که اکنون اثری از آن نیست. در گذشته برج شش ضلعی در وسط آن قرار داشت که از هر طرف آن چشمههایی روان بود. در ساخت پل چوبی اصفهان از سنگتراش، ملات ساروج، آهک، گچ و آجر استفاده شده است. در بخش بدنه و طاقهای پل نیز از آجر و گچ استفاده شده که ظاهر زیبایی به پل داده است.
پیشنهاد برای دیدن پل چوبی
در هنگام بازدید از این پل به زیر پل چوبی بروید. در آنجا با اتاقکهایی روبهرو خواهید شد که در گذشته از آنها برای جلسات پادشاهان و بزرگان استفاده میشده؛ اما امروز در این اتاقکها موسیقیهای سنتی نواخته میشود که حس و حال خاص خودش را دارد. همچنین یک کافه به نام کافه فرهنگ در زیر این پل تاسیس شده که محیط دنج و آرامی دارد و همین طور فضایی مناسب برای قرارهای دوستانه است.
اطراف پل چوبی به هنگام پر آب بودن زایندهرود بسیار زیبا و دلنشین میشود و در نزدیکی آن پارکها و فضاهای تفریحی ایجاد شده که مسافران میتوانند از آنها استفاده نمایند.
این پل در شب دیدنی است. چرا که نورپردازی روی آن کار شده و با روشن شدن چراغها در شب جلوه خاصی به پل داده میشود.
پل چوبی، در تاریخ 22 آذرماه سال 1355 هجری خورشیدی با شمارهی 1305 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
پل چوبی
پل چوبی چندیدن نام دارد که در مورد آن نظرات مختلفی بیان شده است. گروهی میگویند که نام اصلی این پل «جویی» است؛ به دلیل اینکه در گذشته جوی آبی به درازای پل و پهنای کمتر از یک متر از روی ناحیه سنگتراش در وسط پل عبور میکرد و به باغهای طرف شمال میرسید. استان اصفهان- اصفهان- خیابان کمال اسماعیل- مابین پل خواجو و سیوسه پل +98 استان اصفهان- اصفهان- خیابان کمال اسماعیل- مابین پل خواجو و سیوسه پل استان اصفهان- اصفهان- خیابان کمال اسماعیل- مابین پل خواجو و سیوسه پل IR unknownکلمات کلیدی: پل چوبی اصفهان، پل جوبی، پل جویی، پل چوبی، پل دریاچه، پل هفت دست،
مکانهای نزدیک
فرهنگ غذایی ایران در ماه رمضان (قسمت 5)
فرهنگ غذایی اصفهان، مرکزی، تهران، البرز، قزوین و چهارمحال و بختیاری2958
0
دیدگاهها
هنوز دیدگاهی برای این محتوا درج نشده است. با درج دیدگاه خود، اولین نفر باشید!
تمام حقوق مادی و معنوی این وب سایت برای یلدامدتور محفوظ است.
هر گونه استفاده از محتوای یلدامدتور بدون کسب اجازه از آن قابل پیگرد قانونی خواهد بود.