بقعه امامزاده نرمی
مناسب برای
مدت زمان بازدید
0/5 تا 1 ساعت
بهترین فصل
استان اصفهان- برخوار- دولت آباد-جاده محسن مهاجر-بین جاده عباس نریمانی و امامزاده ابراهیم
بازدید دارد
نامهای دیگر مکان
- امامزاده ابراهیم (ع) زمان آباد
- امامزاده ابراهیم ابن موسی ابن جعفر و اسماعیل (ع)
موقعیت جغرافیایی بقعه امامزاده نرمی
بقعهی امامزاده نرمی در استان اصفهان، شهرستان برخوار، شهر دولتآباد، جادهی محسن مهاجر، جادهی بیتالعباس، بین جادهی عباس نریمانی و امامزاده ابراهیم واقع شده است.
سیر تاریخی و فرهنگی بقعه امامزاده نرمی
یکی از مناطق با قدمت استان اصفهان، شهرستان برخوار است که در فاصلهی ده کیلومتری این استان قرار دارد و مرکز آن شهر دولتآباد است. منطقهی برخوار نامهای قدیمی بسیاری چون برخار، بُرخا، بلخار، سین، شاهپورآباد، آدرمناباد (محسنآباد)، کربکند و نرمی یا نریمان دارد که نشان از پیشنهدار بودن شهرها و روستاهای آن است. وجه تسمیهی نرمی از نیرم (نریمان) گرفته شده است. نریمان، پدر سام و سام، پدر دستان (زال) و دستان نیز پدر رستم بوده است. تعداد بسیاری از مردم فامیل نریمانی دارند. هر چند که برخی سادات منطقه از نریمانی به سجادی تغییر فامیل دادهاند.
این شهر به دلیل موقعیتی که با اصفهان دارد و همچنین با ایجاد منطقهی صنعتی در جادهی اصلی این شهر به اصفهان، روز به روز بر رونق آن افزوده شده است. این منطقهی تاریخی آثار و جاذبههای بسیاری دارد که یکی از این آثار، بقعهی امامزاده نرمی در محلهی نرمی (زمانآباد) واقع در دولتآباد است. این مکان مدفن امامزاده ابراهیم (ع) و پسرش اسماعیل است و به دلیل واقع شدن بقعهی امامزاده ابراهیم و فرزندشان اسماعیل در منطقهی نرمی به امامزاده نرمی نیز شهرت یافته است. طبق بررسیهای محققین، نسب این بزرگوار به امام موسی بن جعفر (ع) میرسد و بردار تنی امام رضا (ع) است.
در مورد نحوهی شهادتشان نقل است که در ایام ورود امام رضا (ع) به ایران، بسیاری از پیروان و یارانشان قصد پیوستن به امام را داشتند و از آنجایی که پیروان امام رضا (ع) از تعقیب عوامل بنی عباس در امان نبودند، هر کدام از آنان در جاهای مختلف به شهادت رسیدند. برادر امامزاده ابراهیم؛ یعنی سلیمان نیز در بیدهند از توابع نطنز به شهادت رسید و پس از شهادت ایشان امامزاده ابراهیم و همراهانش به درهای میروند که در همان حوالی آب فراوان داشت و شب را در آنجا سپری میکنند و از آن به عنوان قدمگاه یاد میکنند. پس از آن امامزاده ابراهیم و پسرش به این منطقه (نرمی) آمدند. در جایی دیگر گفته میشود که پس از شهادت امامزاده سلیمان، امامزاده ابراهیم در منطقهی دستگرد با دشمنان مواجه میشود و با وجود جراحات شدید بر بدنشان نیز در مسیر حرکت به سمت منطقهی نرمی دچار ضعف و ناتوانی میگردد و شخصی معتقد به اهل بیت، امامزاده ابراهیم را به منزل خود میبرد. امامزاده ابراهیم وصیتنامهای به او میسپارد که به نحوی به دست فرزندش اسماعیل برساند و او نیز به وصیتشان عمل میکند و حضرت اسماعیل (ع) پس از دریافت وصیتنامه به ایران آمدند و سالها در کنار مرقد مطهر پدر بزرگوارشان ساکن میشوند و در نهایت بر اثر ناامنی و سلطهی حکام جور، حضرت اسماعیل (ع) نیز به شهادت میرسند. حضرت اسماعیل (ع) فرزندان متعددی نیز داشتهاند که در اطراف حرم مطهر غریبانه دفن شدهاند.
با توجه به تحقیقات کارشناسان میتوان دریافت که بقعهی امامزاده ابراهیم در ادوار مختلف مورد توجه حاکمان وقت بوده و برای حفظ و توسعهی آن تلاش نمودهاند. اما در زمانی که اصفهان پایتخت صفویان بود، در اواخر سال 1134 و اوایل سال 1135 هجری قمری مورد تهاجم و تجاوز افاغنهی غلجهزایی قرار گرفت و شهر اصفهان تخریب شد. علاوه بر شهر اصفهان مناطق دیگری چون برخوار و شهرها و روستاهای آن مورد هجوم قرار گرفتند. یکی از این مناطق به نام نرمی که از رفاه و و اقتصاد پر رونقی به ویژه از جهت کشاورزی برخودار بود، پس از مدتی که از هجوم افاغنه گذشت شخصی به نام محمد زمان خان که احتمال داده میشود یکی از امرا، صاحب منصبان یا متولیان عهد خود بوده است از اصفهان به آنجا آمد و با توجه به وجود بقعهی امامزاده ابراهیم (ع) در این منطقه در صدد رونق و آبادانی آن برآمد و به همین دلیل این مکان (نرمی) به زمانآباد نیز شهرت یافت. احتمال میرود که این جریان در اواسط قرن دوازدهم هجری روی داده باشد.
معماری بقعه امامزاده نرمی
بنای اولیهی بقعهی امامزاده ابراهیم مربوط به قرن سوم هجری و نزدیک به زمان ولایتعهدی امام رضا (ع) یا مصادف با دوران ائمه موسوم به ابن الرضا (ع) بوده است. بنای آن با مصالح خشت و گل ساخته شده بود و در تاریخ 1002 هجری قمری به دستور شاه عباس صفوی بازسازی شد. در سال 1377 خورشیدی بنای قدیم تخریب گردید و به همت هیات امنا و خیرین و نظارت ادارهی اوقاف شهرستان، بنای جدیدی جایگزین بنای قدیم آن شد که مراحل بازسازی آن همچنان ادامه دارد. امروز مساحت صحن آن به بیش از 10 هزار مترمربع میرسد و مساحت زیربنای بقعه و حرم 144 متر مربع است. گنبد دو پوش بقعه کاشیکاری شده و از کف 36 متر ارتفاع دارد. در ضلع شرقی صحن مزار شهدای هشت سال دفاع مقدس محل زمانآباد قرار دارد. این مکان دارای 6 شبستان بوده که مساحت هر کدام 400 و 600 متر مربع است که سقف آن آینهکاری زیبایی دارد و همچنین قسمت پایین مرقد نیز تا سقف آینهکاری گردیده است. در داخل حرم ضریحی فلزی در ابعاد 2 در 2 متر روی سنگ مزار امامزاده قرار گرفته است.
پیشنهاد برای دیدن بقعه امامزاده نرمی
در طول سال زائران زیادی از گوشه و کنار شهرستان برخوار و استان اصفهان برای زیارت و بازدید از بقعهی امامزاده ابراهیم (ع) به این شهر سفر میکنند. این شهرستان به دلیل قدمتی که دارد، آثار تاریخی زیبایی را در خود جای داده است. مسجد تاریخی سین نیز این مطلب را تایید میکند. این مسجد نیز متعلق به دورهی سلجوقیان بوده و در روستای سین قرار دارد. علاوه بر این میتوانید از مسجد جامع خورزق، کاروانسرای عباسی گز، مسجد دوازده امام و... بازدید نمایید.
بقعه امامزاده نرمی
بقعهی امامزاده نرمی در استان اصفهان و شهرستان برخوار واقع شده است. این مکان مدفن امامزاده ابراهیم (ع) و پسرش اسماعیل است و به دلیل واقع شدن بقعهی امامزاده ابراهیم و فرزندشان اسماعیل در منطقهی نرمی به امامزاده نرمی نیز شهرت یافته است. استان اصفهان- برخوار- دولت آباد-جاده محسن مهاجر-بین جاده عباس نریمانی و امامزاده ابراهیم +98 استان اصفهان- برخوار- دولت آباد-جاده محسن مهاجر-بین جاده عباس نریمانی و امامزاده ابراهیم استان اصفهان- برخوار- دولت آباد-جاده محسن مهاجر-بین جاده عباس نریمانی و امامزاده ابراهیم IR unknownکلمات کلیدی: امامزاده ابراهیم، امامزاده نرمی، بقعه امامزاده نرمی،
مکانهای نزدیک
فرهنگ غذایی ایران در ماه رمضان (قسمت 5)
فرهنگ غذایی اصفهان، مرکزی، تهران، البرز، قزوین و چهارمحال و بختیاری2958
0
دیدگاهها
هنوز دیدگاهی برای این محتوا درج نشده است. با درج دیدگاه خود، اولین نفر باشید!
تمام حقوق مادی و معنوی این وب سایت برای یلدامدتور محفوظ است.
هر گونه استفاده از محتوای یلدامدتور بدون کسب اجازه از آن قابل پیگرد قانونی خواهد بود.