توریسم غذایی و غذا نگری

صاحب‌نظران عادات غذایی را به عنوان کلیتی پیچیده از فعالیت‌های آشپزی، تمایل‌ها و تنفرها، آگاهی جمعی، اعتقادات، تابوها، موهومات وابسته با تولید، تهیه و مصرف غذا و در یک کلام یک مفهوم فرهنگی بزرگ می‌نگرند. امروزه سفر برای غذا به یکی از انگیزه‌های گردشگری در بسیاری از کشورهای جهان تبدیل شده است. شاید جالب باشد که بدانید سهم غذا در صنعت گردشگری حدود 15 درصد است و هر گردشگر در زمان حضور خود در کشور مقصد 15 درصد هزینه‌های سفر خود را صرف خرید غذا و نوشیدنی می‌کند.

ویل دورانت؛ تاریخ‌نگار برجسته در کتاب «تاریخ تمدن» خود می‌نویسد: مساله‌ی خوراک انسان و تهیه‌ی آن بنیان تمدن را تشکیل می‌دهد، کلیسای جامع و معبد، موزه‌ی هنر و تالار موسیقی، کتابخانه و دانشگاه، همه روکار بنای تمدن هستند و باید چشم‌داشت و در پشت ظاهر، مطبخ را دید.

گردشگری غذایی یکی از انواع گردشگری است که می‌تواند نقش مهمی در جذب توریست داشته باشد. این نوع گردشگری به آداب و رسوم و فرهنگ هر کشوری مرتبط است و برای بازدیدکنندگانی که از سایر کشورهای جهان با فرهنگی متفاوت به این کشورها قدم می‌گذارند و آماده‌ی تجربه‌ی فرهنگ و رسوم و غذاهای آنان هستند؛ اما شرط لازم برای گردشگری غذایی یا شکم گردی سفر به کشورهای مختلف نیست. غذای بومی و تجربه‌ی غذاهای مختص هر منطقه و اقلیم و قوم، یک مقصد را منحصربه‌فرد می‌کند و تجربه‌ای غیر قابل تکرار است؛ یعنی تجربه‌ی آن غذا و مواد خوراکی در جای دیگری از جهان به‌هیچ‌وجه یا به‌آسانی قابل تکرار نیست.

می‌توان گفت به دلیل تنوع فرهنگی و قومی که در کشور وجود دارد تنوع غذایی فراوانی نیز در بین خوراک‌های مرسوم مردم مشاهده می‌شود. به طوری که 2500 نوع غذا و 109 نوع نوشیدنی همراه با نان و شیرینی در ایران شناخته شده است. این تنوع غذایی مثال زدنی می‌تواند برای دوست‌داران غذا و کسانی که به گردشگری غذایی علاقه دارند بسیار جذاب باشد. به طوری که با صرف وقت و هزینه‌ی اندک و با انجام سفرهای بین شهری از تنوع غذایی بی مثالی بهره ببرد.

در واقع برای اولین بار عبارت گردشگری غذایی در سال 2001 مطرح شد و این نوع گردشگری به عنوان شیوه‌ای نوین در صنعت گردشگری در نظر گرفته می‌شود. گرچه سالیان سال است که مردم تمایل دارند که از خوراک معمول مردم در مقصد سفرشان بچشند و با ذائقه‌ی آن‌ها آشنا شوند.

اگر بتوان یک تعریف خاص برای گردشگری غذایی تعریف کرد، باید گفت به معنای جستجوی غذاهای خاص هر منطقه برای چشیدن و لذت بردن از طعم آن و آشنایی با فرهنگ‌های غذایی گوناگون است.

البته گردشگری غذایی تنها به چشیدن طعم‌های مختلف غذا محدود نمی‌شود و فراوری و نحوه‌ی پخت و تجهیزات استفاده شده تا نحوه‌ی سرو و ابزارآلات مورد استفاده برای خوردن غذا را هم در بر می‌گیرد. میوه‌ها و سبزی‌ها خاص هر منطقه و یا محصولات دامی و انواع ماهی و گوشت‌هایی که استفاده می‌شود نیز در مقوله‌ی گردشگری غذایی می‌گنجد. فرقی نمی‌کند که این غذاها در لوکس‌ترین رستوران‌ها تهیه دیده شده باشند و یا غذای مورد نظر خود را از یک فروشنده دوره‌گرد یا دکه خیابانی تهیه کرده باشید.

چشیدن طعم‌های جدید و تست غذاهای عجیب و غریب حتی گردشگری ماجراجویانه را نیز تحت تاثیر قرار داده و اکنون این بخش فصلی جدا نشدنی از دو نوع گردشگری غذایی و گردشگری ماجراجویانه است.

نکته‌ای که نباید از آن غافل شد این است که در تهیه‌ی غذاهای محلی باید از مواد اولیه‌ی ارگانیک، تازه و بومی استفاده گردد تا عطر و طعمی منحصربه‌فرد خلق شود. در واقع گردشگر غذایی برای تجربه‌ی طعم بکر غذا اشتیاق دارد و تازگی و سلامت آن نیز برایش در اولویت است.

هم‌زمان با توسعه اقامتگاه‌های بوم‌گردی در کشور، اقبال گردشگران داخلی و خارجی به تناول غذاهای بومی محلی در این مکان‌ها بیشتر شد و به‌تدریج خاستگاه مصرف غذاهای ارگانیک روستایی و دست‌پخت‌های سنتی در بین گردشگران پدید آمد اما همچنان شاهد آن هستیم که فرصت‌های پنهان گردشگری غذایی نادیده گرفته می‌شود.

با رونق گردشگری غذایی علاوه بر گردش مالی بسیار زیاد و جذب گردشگر داخلی و خارجی می‌توان انتظار داشت تا غذاهای بومی و محلی هر گوشه از کشورمان و آداب و رسوم و فرهنگمان حفظ شود. مشکلات مهاجرت از روستاها حل شود و فرهنگ غنی عشایر نشینی نیز به خوبی شناخته شود.

برگزاری جشنواره‌های غذایی و نمایش شیوه‌ی پخت و سرو غذاهای سنتی، بازدید از کارگاه‌های تهیه‌ی غذا و خوراکی و شیرینی‌پزی و حتی برگزاری کلاس‌های آموزشی پخت غذاهای اصیل می‌تواند راهکاری برای رونق گردشگری غذایی باشد.

مهم نیست مسیر سفرتان کدام شهر ایران باشد، مهم این است که هر جا بروید غذاهای خوشمزه‌ منتظر شماست؛ غذاهایی که طعم به یادماندنی‌شان خاطره‌ی خوش سفر شما دو چندان خواهد کرد. قبل از سفر و بعد از انتخاب مقصد نگاهی به مقاله‌های غذا نگری بیندازید که راهنمای شما در سفر به شهرهای مختلف ایران است. چرا که همیشه سفر به خاطر دیدنی‌ها و خریدنی‌های آن نیست، یکی از لذت‌های فراموش نشدنی هر سفر، غذاهایی است که میل می‌شود و در خاطره‌ها باقی می‌ماند. پس با غذا نگری همراه باشید تا با غذاهای اصیل و سنتی هر منطقه از کشورمان آشنا شوید و با آشنایی با شیرینی‌ها و دسرهای خوش‌عطر و طعم محلی خاطره‌ی سفر خود را شیرین‌تر کنید.

توریسم غذایی و غذا نگری توریسم غذایی و غذا نگری 2019-10-20 21:18:29+3:30 2024-06-08 21:41:21+3:30 صاحب‌نظران عادات غذایی را به عنوان کلیتی پیچیده از فعالیت‌های آشپزی، تمایل‌ها و تنفرها، آگاهی جمعی، اعتقادات، تابوها، موهومات وابسته با تولید، تهیه و مصرف غذا و در یک کلام یک مفهوم فرهنگی بزرگ می‌نگرند. امروزه سفر برای غذا به یکی از انگیزه‌های گردشگری در بسیاری از کشورهای جهان تبدیل شده است. غذا نگری, گردشگری غذایی, گردشگری, صنعت گردشگری, توسعه گردشگری, توسعه صنعت گردشگری, صنعت توریسم, توسعه توریسم, توریسم, فرهنگ غذای ایرانی, غذای ایرانی, فرهنگ غذایی ایران, شکم گردی, فرزانه قوام پور Author info@yaldamedtour.com /fa/user-profile/452 YaldaMedTour Barajin Salamat Road +98 Qazvin Qazvin, Qazvin Province, Iran. , info@yaldamedtour.com