جراحی دیسک کمر

یلدامدتور هیچ‌گونه مسئولیتی در قبال ارایه خدمات‌سلامت و توضیحات درج شده در بسته‌سلامت ندارد و تمام مسئولیت‌های آن بر عهده شرکت ارائه‌دهنده خدمات‌سلامت است. برای کسب اطلاعات دقیق‌تر با شرکت ارایه‌دهنده خدمات‌سلامت تماس بگیرید و هماهنگی‌های لازم را به عمل بیاورید. در صورت مشاهده هرگونه تخلف، یلدامدتور را آگاه کنید.

عمل جراحی دیسک کمر

در بدن انسان اگر در عضوی پارگی اتفاق افتاده باشد برای اینکه پارگی جوش بخورد لازم است که دو بافت همنام مقابل هم باشد. مثلا اگر عضله‌ی انسان پاره شده باشد، اگر استخوان بین دو سر عضله قرار بگیرد عضله جوش نمی‌کند. اگر پوست شما پاره شود اگر یک جسم خارجی در داخل پوست باشد پوست یا جوش نمی‌خورد یا اگر جوش بخورد بعد از مدتی دوباره پاره می‌شود. در پارگی دیسک در واقع هسته‌ی دیسک از سوراخی که در حلقه ایجاد شده بیرون آمده و نمی‌گذارد که دو سر حلقه‌ی پاره شده‌ی دیسک بهم بچسبند و جوش بخورد.  بنابراین در عمل جراحی دیسک کمر ما هسته‌ی دیسک را برمی‌داریم و دو سر حلقه‌ی دیسک به هم می پیوندند و جوش می‌خورند و بافت جوشگاهی در واقع دیسک را ترمیم می‌کند.

بیمار ممکن است سال‌ها بدون علامت زندگی  کند. اصولا عمل جراحی دیسک کمر در کسانی انجام می‌گیرد که به درمان‌های غیر جراحی دیسک کمر و آسان‌تر پاسخ ندهند. عمل جراحی دیسک کمر بین ۷۰ تا ۸۰ درصد نتیجه‌ی عالی دارد و ۲۰ تا ۳۰ درصد موارد ممکن است نتیجه‌ی خوبی نگیرند و در ۴ درصد موارد نیز ممکن است که دیسک عمل شده دوباره پاره شود. زیرا تهاجمی‌ترین جراحان هم حداکثر یک چهارم دیسک را می‌توانند بردارند.

اصولا دیسک را کامل نمی‌شود برداشت. البته عده‌ای از جراحان معتقدند که کل دیسک را بردارند و به جای آن از دیسک مصنوعی استفاده کنند درست مانند مفصل زانو. عده‌ای هم معتقدند که دیسک را به روش میکروسکوپی  بردارند و دو مهره‌ی بالا و پایین آن را را با گذاشتن پیچ یا گذاشتن کیج بین دو مهره به هم بچسباند تا  خطرعود مجدد دیسک کم شود. ولی این مورد قبول همه جراحان نیست. تقریبا ۷۰ تا ۸۰ درصد جراحان هنوز معتقد به برداشتن فقط هسته‌ی دیسک بدون وسیله‌گذاری هستند.

به طور کلی روش‌های درمانی دیسک پاره شده‌ی کمر به دو دسته‌ی تهاجمی و کم‌تهاجمی تقسیم می‌شوند. روش‌های تهاجمی عبارتند از روش جراحی باز و روش جراحی باز میکروسکوپی. جراحی باز دیسک کمر را می‌توان با استفاده از بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام داد. برای برداشتن دیسک لازم است که استخوانی که روی ریشه‌های عصبی را پوشانده که اصطلاحا لامینا نامیده می‌شود برداشته شود. ریشه عصبی به کناری (معمولا به طرف داخل) کشیده شود و سپس از زیر ریشه عصبی دیسک خارج شود. به همین جهت این نوع جراحی را عمل لامینکتومی یا فورامینوتومی همراه با دیسککتومی می‌نامند.