اصالت در مرمت روح و سرزندگی در بافت های تاریخی

بافت‌های تاریخی ایران علاوه بر کالبد تاریخی دارای بار معنایی و مفهومی نیز هستند، که بدون شک باید به عنوان زیباترین جلوه‌های تاریخ، هنر، فرهنگ و سنت یاد شوند. بافت قدیم در شهرهای تاریخی چیزی نیستند که به طور ملموس  دیده می‌شود، بلکه آن است که حس و درک و در نتیجه تجربه می‌شود. انسان امروزی برای یکسان‌سازی خود با دوره‌ی معاصر بخشی از آن را تخریب یا بازسازی می‌کند و در این جا مرمت‌گران اصالت را در نظر گرفته و به آن می‌پردازند. برای آشنایی با اصالت در بافت تاریخی با یلدامدتور همراه باشید.

در مرمت باید رابطه‌ی بین افراد و بافت تاریخی را نیز در نظر گرفت و رابطه‌ی آن را با هسته‌ی اصلی شهر به خوبی تجزیه و تحلیل کرد و با توجه به مسایل اجتماعی و فرهنگی آن در مقاطع مختلف، با حرکت‌ها و نو اندیشی سازنده، هماهنگ ساخت. اصالت در این بافت‌ها و بناهای تاریخی رنگ و بوی دلپذیر دارد و برای مردمان آن چهره‌ای آشنا و صمیمی است.

روستای تاشار کردستان

مفهوم اصالت

ریشه‌ی اولیه بحث اصالت را در یونان باستان باید جستجو و در سازگاری با طبیعت درونی خود، معنی کرد. همه‌ی ما با طبیعت درونی خود به یک میزان سازگاری نداریم، یا به یک اندازه اصیل و منسجم نیستیم و باید پذیرفت که هیچ سیستمی نمی‌تواند با نسخه‌برداری از معیاری بیرونی و تحمیلی، درباره‌ی این‌که چه باید باشد، به سازگاری بیش‌تری با خود نایل شود. در مرمت، اصیل بودن به معنی کارکرد خودمختارانه، داشتن اعتبار و اقتدار، اصل یکتا، دقیق، حقیقی و راستین بودن است. از معیارهای اصالت داشتن، الگو بودن و ماندگاری است. برای رسیدن به زیبایی ماندگار که شرط لازم اصالت در بافت است، دو ویژگی "حس مکان" و "حس تعلق" را نیز باید در نظر بگیریم، که سـند نارا 1994 نیز بر مفهوم اصالت تاکید کرده و به آن معتقد است. 

بافت و مرمت

مرمت بافت‌های تاریخی يکی از تاثیرگذارترين رويکردهای معاصر در حوزە‌ی مرمت شهری به شمار می‌آید. از اصلی‌ترين عناصر اين رويکرد نگرش ابعاد متنوع شهری است. رويکرد معاصر مرمت شهری را می‌توان با ارزش‌های معماری در حفظ میراث ناملموس برابر دانست. به همین دلیل بافت تاریخی بخشی از تاریخ معانی وجودی است. اصالت در مرمت تنها ابزار تفحص در گذشته نیست، بلکه فرآیندی است، برای درک و به روز شدن گذشته، با خلق فضاهایی در بافت که با پیوند مجدد به محیط صورت می‌گیرد. مرمت باید بتواند خاطره‌ها، تعلقات ذهنی و عینی اهالی بافت شهری را که در عمیق‌ترین لایه‌های وجودی افراد ساکن، که در طی نسل‌های مختلف شکل گرفته در قالب فضا و مکانی جدید ارایه کند. اصالت، شخصیت بافت به حساب می‌آید، که می‌تواند فضای شهری را در جایگاهی والا معرفی نماید. مدت زمان اقامت، تعامل ساکنان در بافت می‌تواند، در ایجاد انگیزه و احساس تعلق خاطر نیز مرتبط باشد. در یک نتیجه‌گیری کلی می‌توان مقوله اصالت را در بافت تاریخی این گونه معرفی کرد:

  • حس تعلق خاطر به بافت
  • زنده کردن باورها و خاطرات و تعلقات اهالی بافت با گذشته خویش
  • القای حس مکان با عنایت به هویت آن و عدم احساس غربت در بافت
  • نشانه و زبان سمبولیک که بیانگر هویت محلی

کلام آخر

بافت‌های تاریخی ترکیبی از رابطه‌های فضای معماری است با سرزمینی که در آن به وجود می‌آید. این رابطه همان رابطه‌ای است که انسان با آداب و رسوم، خاطرات، سنت‌ها و نمادها با فرهنگ خویش دارد. در نتیجه
می‌توان فهمید که انسان می‌تواند به یک معمـاری و بافت هویت دهد. در مقوله‌ی مرمت شهری برای تثبیت جایگاه، اصالت و ماندگاری بافت‌های تاریخی باید بین معماران و مرمت‌گران هم‌سویی و هم‌دلی ایجاد شود و بافت تاریخی را برای رسیدن به کمال و  اصالت حقیقی خود سوق دهیم. برای آشنایی بیش‌تر با مقالات مرمت نگری با یلدامدتور همراه باشید.

دیدگاه‌ها

افزودن دیدگاه

هنوز دیدگاهی برای این محتوا درج نشده است. با درج دیدگاه خود، اولین نفر باشید!